در گفتاردرمانی، معمولاً بهبود سریع تر مد نظر قرار می گیرد. انجام تمرینات در منزل می تواند علاوه بر فواید بسیار، روند رشد و یادگیری را هم چندین برابر کند. وقتی که شما از مطب گفتاردرمانگر خارج می شوید، امیدوارانه و مشتاق به نظر می آیید؛ اما پس از یکی دو روز شور و شوق خود را از دست می دهید. بدیهی است برای این که عادت های خوب را در خود پرورش بدهید و تمرین ها را انجام دهید نیاز به زمان دارید. ما در اینجا چندین نکته کاربردی را برای شروع گفتاردرمانی در منزل به شما یادآوری می کنیم.
1. تمرین را در تقویم خود قرار دهید
زمان تمرین را در تقویم یادداشت کنید. زمانی از روز را که پرانرژی و متمرکز هستید را انتخاب کنید. تمرین های گفتار درمانی را در همان زمان مشخص انجام دهید تا عادت سازی کنید. زمان های تمرین را می توانید به تکه های کوچک تر تقسیم کنید تا از کسالت و خستگی جلوگیری کنید. به یاد داشته باشید که در این راه باید ثبات داشته باشید.
2. طرحی را ایجاد کنید
ایجاد یک طرح در برنامه ریزی اهمیت فوق العاده دارد. ایده های خوب خود را عملی کنید. همواره با یک تمرین سخت شروع کنید و با کارهای چالش برانگیز ادامه دهید و با کاری ساده تر به پایان برسانید. این امر می تواند در افزایش اعتماد به نفس کودکتان در ادامه مسیر همراهی تان کند.
3. بهترین نقطه در منزل را انتخاب کنید
منظور از بهترین نقطه منزل، راحت ترین نقطه نیست بلکه آرام ترین محل مورد نظر است. شما بایستی جایی را انتخاب کنید که ذهنیت کاری را القاء کند. مثلاً پشت میز آشپزخانه یا پشت میز ایده بهتری است. دقت کنید که صاف نشستن روی صندلی ممکن است از نظر فیزیکی ناراحت کننده باشد و تمرکز را پایین بیاورد.
4. به حداقل رساندن حواس پرتی
دقت کنید در هنگام انجام تمرینات، تلویزیون یا رادیو را خاموش کنید. سروصدای پس زمینه میزان حواس پرتی را بیشتر و تمرکز را کمتر می کند. زمانی را انتخاب کنید که اعضای خانواده در یک اطاق نباشند. اگر موسیقی آرامش بخش می تواند به تمرکز کمک کند می توانید در هنگام گفتاردرمانی در منزل از آن استفاده کنید.
5. تمرین های گفتاردرمانی در منزل را سرگرم کننده انتخاب کنید
به این نکته دقت کنید که کودکان معمولاً فعالیت های لذت بخش و جالب را دوست دارند. پازل یا نقاشی کردن را می توانید در گفتاردرمانی بگنجانید. نقش آفرینی در گفتاردرمانی اوتیسم جایگاه ویژه ای دارد. فرزندتان را به استفاده از ابزارهای خلاقانه مانند نقاشی یا نوشتن تشویق کنید تا مهارت های زبانی کودک خود را توسعه دهید. بیان خلاقانه خواسته ها کاری است که به رشد و بهبود اعتماد به نفس کودک شما کمک می کند.
6. گفتاردرمانی در منزل، یک فعالیت خانوادگی
سعی کنید اعضای خانواده در گفتاردرمانی مشارکت داشته باشند. خواهر، برادر، پدربزرگ یا مادربزرگ و دیگران به ایجاد یک محیط حمایتی برای رسیدن به اهداف درمان کمک می کنند. مشارکت و همراهی اعضای یک خانواده برای ثبات درمان و پیشرفت آن مهم است.
7. از وسایل کمک آموزشی بصری استفاده کنید
وسایل آموزشی بصری یا تصاویر برای این که کودک تمرین ها، ارتباط بین صداها و وسایل کمک تصویری و کلمات را بهتر درک کند بسیاری ضروری است. توجه داشته باشید که این وسایل می توانند برای تقویت معنای گفتاری هم مورد استفاده قرار بگیرند. در گفتاردرمانی کودکان مبتلا به کمبود توجه، اوتیسم یا گفتار درمانی بیش فعالی که بر تمرکز و درگیر ماندن مشکل دارند این وسایل کمک آموزشی بصری بسیار تاثیر گذار و مفید هستند. این روش، درک واژگان و ارتباط بین کلمات شنیداری و تصاویر را برای این کودکان میسر می کند.
8. در تمرین گفتاردرمانی در منزل ثابت قدم بمانید
به یاد بسپارید که تمرین های گفتار درمانی را به صورت منظم و چندین بار در هفته انجام دهید. پشتکار و ثبات در گفتاردرمانی برای کودکان بسیار حیاتی است و کمک می کند تا روتین و حس پیش بینی و البته آرامش و امنیت را تجربه کنند. درمانگر زمانی که سازگاری کودک بیشتر باشد، می تواند پیشرفت او را به طور چشمگیری دنبال کرده و روند پاسخ کودک به مداخلات و تکنیک ها را هم بررسی می کند.
9. تمام حواس را درگیر کنید!
یک نکته مهم را فراموش نکنید که هرچقدر تمرین های گفتاردرمانی برای کودک در منزل ملموس تر باشد می تواند تاثیرگذارتر باشد. توصیه می کنیم فقط در گفتاردرمانی به تمرینات گفتاری بسنده نکنید، یعنی لامسه، بویایی، شنوایی، چشایی و بینایی را درگیر کرده و استفاده کنید. در گفتار درمانی بلع، برای شناخت سیب کودک را ترغیب می کنند تا آن را بو کند، بچشد و بخورد، آن گاه نام سیب را بشنود.
10. به درخواست های کودک پاسخ سریع ندهید!
تصور می کنید اگر کودک بدون این که از ما درخواست کند، نیازهای او را برآورده کنیم دیگر نیازی به برقرای ارتباط دارد؟ مثلاً وقتی کودک به چیزی نگاه می کند و ما بلافاصله درخواست را پاسخ می دهیم، نیاز به تولید کلمات و جمله ها بی معنی می شوند! پس به عنوان یک تمرین ضروری برای گفتاردرمانی در منزل، بهتر است گاهی رفع نیازهای کودک را به تاخیر بیاندازیم تا او را برای برقرای ارتباط تحریک و تشویق کنیم.
11. کلمات را درست تلفظ کنید
زمانی که کودک کلمه ای را اشتباه تلفظ می کند، بایستی گفته او را تکرار و واژه صحیح را جایگزین کنید. هرگز به اشتباهات تلفظی کودک نخندید.
نتیجه
در پایان یک نکته مهم را فراموش نکنید که توقع شما از کودکتان باید در سطح زبانی او باشد تا تحت فشار قرار نگیرد. ضمناً گفتاردرمانی در منزل بایستی یک تجربه مثبت و مفید برای همه افراد درگیر باشد. دقت کنید برای این موضوع حتماً با آسیب شناس گفتار و زبان مشاوره نمایید. چرا که نمی خواهیم کودک را آزرده و کلافه کرده و علاوه بر اختلال گفتاری و زبانی، او را به سمت اختلال رفتاری هم سوق دهیم.
با سلام
مطالب آموزنده و کاربردی بود