مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی

خلاصه بخوانید

برای درخواست طلاق توافقی، ارائه مدارک شناسایی معتبر شامل شناسنامه و کارت ملی زوجین، سند رسمی ازدواج، توافق نامه جامع و مکتوب درباره تمامی مسائل مالی و غیرمالی (مانند مهریه، نفقه، حضانت فرزندان)، و گواهی عدم امکان سازش از مراکز مشاوره خانواده الزامی است. این اسناد، پایه و اساس رسیدگی به پرونده در دادگاه خانواده و دفاتر خدمات الکترونیک قضایی را تشکیل می دهند.

جدایی و پایان دادن به زندگی مشترک، تصمیمی دشوار است که در بسیاری از موارد، زوجین ترجیح می دهند با توافق و تفاهم متقابل، این مسیر را طی کنند. طلاق توافقی، راهکاری قانونی است که در آن زن و مرد، با دستیابی به یک توافق جامع درباره تمامی ابعاد جدایی، بدون نیاز به اثبات تقصیر یا طرح دعاوی پیچیده، به رابطه زوجیت خود پایان می دهند. این شیوه، نه تنها از فرسایش روحی و مالی طرفین جلوگیری می کند، بلکه به دلیل سرعت بالاتر در رسیدگی، بار سنگینی را از دوش دستگاه قضایی برمی دارد. موفقیت در این فرآیند، مستلزم شناخت دقیق مراحل و ارائه کامل و صحیح مستندات مورد نیاز است.

عدم آگاهی کافی از مدارک و رویه های قانونی، می تواند موجب طولانی شدن فرآیند و بروز مشکلات پیش بینی نشده شود. از این رو، تهیه دقیق و به موقع اسناد و مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و کاربردی، به بررسی تمامی مدارک و مراحل ضروری برای ثبت دادخواست طلاق توافقی می پردازد تا زوجین متقاضی، با دیدی باز و آمادگی کامل، این فرآیند حقوقی را آغاز و به سرانجام برسانند.

طلاق توافقی

طلاق توافقی به نوعی از جدایی اطلاق می شود که در آن زن و مرد با رضایت کامل و تفاهم متقابل، تصمیم به پایان دادن به زندگی مشترک می گیرند. در این شیوه، طرفین پیش از مراجعه به دادگاه، بر سر تمامی مسائل مرتبط با جدایی، از جمله حقوق مالی زوجه مانند مهریه، نفقه، اجرت المثل ایام زوجیت، نصف دارایی های مشترک (در صورت وجود شرط تنصیف)، حضانت فرزندان مشترک، نحوه ملاقات با آنها و حتی تکلیف جهیزیه به توافق نهایی می رسند. این توافقات، پس از بررسی و تأیید توسط دادگاه خانواده و احراز صحت و عدم مغایرت با موازین قانونی و شرعی، مبنای صدور گواهی عدم امکان سازش قرار می گیرد.

اساس طلاق توافقی بر پایه همکاری و احترام متقابل استوار است، که در آن زوجین بدون درگیری و نزاع، به زندگی مشترک خود خاتمه می دهند. این روش، در قانون حمایت خانواده ایران به رسمیت شناخته شده و دارای اعتبار حقوقی کامل است. ویژگی برجسته طلاق توافقی، کاهش قابل توجه تنش های معمول در فرآیندهای طلاق و تسریع در رسیدگی های قضایی است. مزایای این رویکرد شامل کاهش هزینه های مادی و معنوی، حفظ آرامش روانی طرفین و به ویژه فرزندان، و جلوگیری از انباشت پرونده ها در محاکم است.

در واقع، طلاق توافقی به عنوان یک راه حل کارآمد در نظام حقوقی ایران، نقش مهمی در کاهش آسیب های اجتماعی و روانی ناشی از اختلافات خانوادگی ایفا می کند. این رویکرد، به زوجین امکان می دهد تا با حفظ کرامت انسانی، مسئولیت پذیری بیشتری در قبال آینده خود و فرزندانشان داشته باشند و فرآیند جدایی را با کمترین تنش به پایان برسانند. در نهایت، تفاهم و رضایت کامل هر دو طرف، سنگ بنای اصلی تحقق این نوع جدایی است و بدون آن، امکان پیشبرد پرونده به صورت توافقی وجود نخواهد داشت.

شرایط طلاق توافقی

تحقق طلاق توافقی مستلزم وجود شرایط خاصی است که بدون رعایت آن ها، دادگاه قادر به صدور گواهی عدم امکان سازش نخواهد بود. اولین و مهم ترین شرط، رضایت کامل و بی قید و شرط هر دو طرف (زوج و زوجه) به جدایی است. این رضایت باید آزادانه و بدون هیچگونه اجبار یا اکراهی باشد. در صورتی که یکی از طرفین رضایت نداشته باشد یا در طول فرآیند از تصمیم خود منصرف شود، طلاق از حالت توافقی خارج شده و باید از طریق سایر روش های طلاق (از سوی مرد یا زن) پیگیری شود.

شرط اساسی دیگر، حصول توافق جامع و کامل بر سر تمامی مسائل مالی و غیرمالی مربوط به زندگی مشترک و پس از جدایی است. این توافقات باید شامل جزئیاتی مانند تعیین تکلیف مهریه (پرداخت، بخشش، تقسیط یا هر توافق دیگر)، نفقه ایام عده، نفقه فرزندان (در صورت وجود)، حضانت و سرپرستی فرزندان مشترک، نحوه ملاقات والدین با فرزندان، تعیین تکلیف اجرت المثل ایام زندگی مشترک و تقسیم اموال و دارایی های مشترک (در صورت توافق) باشد. این توافقات باید به صورت کتبی در قالب یک توافقنامه طلاق تنظیم و به دادگاه ارائه شود.

یکی از الزامات قانونی طلاق توافقی، مراجعه زوجین به مراکز مشاوره خانواده و دریافت گواهی عدم امکان سازش است. این مرحله، اجباری بوده و هدف آن، تلاش برای سازش و حفظ زندگی مشترک است. در صورتی که جلسات مشاوره به نتیجه نرسد و مشاوران تشخیص دهند که امکان ادامه زندگی مشترک وجود ندارد، گواهی عدم امکان سازش صادر می شود که یکی از مدارک ضروری برای ارائه به دادگاه است. این گواهی جایگزین ارجاع به داوری در سایر انواع طلاق محسوب می شود و نشان دهنده طی شدن مراحل قانونی پیش نیاز است.

علاوه بر موارد فوق، ارائه گواهی عدم بارداری برای زوجه پس از صدور رأی دادگاه و پیش از ثبت طلاق در دفترخانه الزامی است. همچنین، در مواردی که زوجه دوشیزه باشد (مانند طلاق در دوران عقد)، ارائه گواهی بکارت از پزشکی قانونی نیز ممکن است درخواست شود. رعایت عده طلاق نیز پس از صدور رأی و ثبت رسمی طلاق، از جمله شرایط قانونی است که باید مورد توجه قرار گیرد. این شرایط، تضمین کننده رعایت حقوق طرفین و جلوگیری از بروز مشکلات آتی پس از جدایی هستند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی

برای آغاز فرآیند طلاق توافقی و ثبت دادخواست مربوطه در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، زوجین ملزم به ارائه مجموعه ای از اسناد و مدارک مشخص هستند. این مدارک، جهت احراز هویت، بررسی صحت رابطه زوجیت و اطمینان از رعایت تمامی شرایط قانونی طلاق توافقی ضروری می باشند. تهیه کامل و دقیق این مستندات، نقش کلیدی در تسریع روند رسیدگی و جلوگیری از هرگونه تأخیر در صدور گواهی عدم امکان سازش ایفا می کند.

مدارک هویتی و ازدواج

از جمله اساسی ترین مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی، مدارک شناسایی معتبر هر دو طرف (زوج و زوجه) و سند رسمی ازدواج است. این اسناد، هویت زوجین را تأیید کرده و وجود رابطه زوجیت میان آن ها را اثبات می کنند که برای دادگاه جهت رسیدگی به دادخواست طلاق، حیاتی است.

ارائه اصل و کپی شناسنامه زوج و زوجه، اولین گام در تکمیل پرونده است. شناسنامه باید دارای اعتبار و بدون قلم خوردگی باشد. همچنین، اصل و کپی کارت ملی زوجین نیز باید ضمیمه دادخواست شود. این مدارک، از اهمیت بالایی برخوردارند و هرگونه نقص در آن ها می تواند منجر به تأخیر یا رد دادخواست شود.

اصل سند ازدواج یا عقدنامه نیز از مدارک غیرقابل اغماض است. این سند، نشان دهنده تاریخ و شرایط عقد نکاح بوده و اطلاعات مهمی نظیر میزان مهریه، شروط ضمن عقد و سایر توافقات اولیه را در بر دارد. در صورتی که اصل سند ازدواج مفقود شده یا در دسترس نباشد، می توان با مراجعه به دفترخانه ای که عقد در آن ثبت شده است، رونوشت یا المثنی آن را تهیه و به دادگاه ارائه کرد. بدون این سند یا رونوشت معتبر آن، امکان ثبت دادخواست طلاق توافقی وجود نخواهد داشت.

توافقنامه طلاق توافقی

مهم ترین و محوری ترین مدرک در فرآیند طلاق توافقی، توافقنامه کتبی است که زوجین پیش از مراجعه به دادگاه، بر سر تمامی مسائل و حقوق مرتبط با جدایی، تنظیم و امضا می کنند. این توافقنامه، سند اصلی است که مبنای صدور گواهی عدم امکان سازش توسط دادگاه قرار می گیرد و باید به صورت شفاف و جامع تمامی جزئیات را در بر گیرد.

مفاد این توافقنامه باید به دقت و با جزئیات کامل، تکلیف حقوق مالی زوجه را مشخص کند. این حقوق شامل مهریه (نحوه پرداخت، بخشش کلی یا جزئی، تقسیط)، نفقه ایام عده (در صورت تعلق)، اجرت المثل ایام زندگی مشترک و نحله (در صورت مطالبه و توافق) است. همچنین، در صورت وجود شرط تنصیف اموال و دارایی ها در سند ازدواج، توافق بر سر نحوه تقسیم اموال مشترک نیز باید به وضوح قید شود. اهمیت این بخش در آن است که دادگاه بر اساس همین توافقات، حکم صادر می کند.

علاوه بر مسائل مالی، توافقنامه باید شامل جزئیات مربوط به حضانت فرزندان مشترک باشد. این شامل تعیین والد مسئول حضانت، نحوه و زمان بندی ملاقات والد دیگر با فرزندان، و میزان و نحوه پرداخت نفقه فرزندان است. در صورت توافق بر سر جهیزیه، نحوه استرداد یا تعیین تکلیف آن نیز می تواند در این توافقنامه ذکر شود. تنظیم این سند معمولاً با کمک وکیل یا مشاور حقوقی انجام می شود تا از نظر قانونی، جامع و بدون نقص باشد و از بروز اختلافات آتی جلوگیری کند.

توافقنامه طلاق توافقی، ستون فقرات پرونده است و باید تمامی جزئیات مالی و غیرمالی از جمله مهریه، نفقه، حضانت فرزندان و نحوه تقسیم اموال را به دقت و وضوح شامل شود تا مبنای صدور حکم دادگاه قرار گیرد.

گواهی عدم امکان سازش از مرکز مشاوره

مطابق با قانون حمایت خانواده، یکی از مراحل اجباری در فرآیند طلاق توافقی، مراجعه زوجین به مراکز مشاوره خانواده و دریافت گواهی عدم امکان سازش است. این گواهی، نشان دهنده آن است که زوجین جلسات مشاوره مقرر را طی کرده اند و علی رغم تلاش های صورت گرفته، امکان ادامه زندگی مشترک و سازش میان آن ها وجود ندارد. بدون ارائه این گواهی، دفاتر خدمات الکترونیک قضایی از ثبت دادخواست طلاق توافقی امتناع خواهند کرد و پرونده به دادگاه خانواده ارجاع داده نخواهد شد.

فرآیند دریافت این گواهی معمولاً با ثبت نام در سامانه تصمیم طلاق یا ارجاع از سوی دفاتر خدمات قضایی به مراکز مشاوره بهزیستی یا مورد تأیید قوه قضائیه آغاز می شود. زوجین باید در چندین جلسه مشاوره شرکت کنند. هدف از این جلسات، بررسی علل اختلافات، تلاش برای رفع سوءتفاهمات و ایجاد فرصتی برای آشتی است. مشاوران متخصص، با ارائه راهکارهای روانشناختی و حقوقی، سعی در حل مشکلات زوجین دارند. در صورتی که پس از طی جلسات مقرر، امکان سازش فراهم نشود، مرکز مشاوره گواهی عدم انصراف از طلاق و عدم امکان سازش را صادر می کند.

این گواهی، نه تنها یک مدرک ضروری برای تکمیل پرونده است، بلکه نقش مهمی در کاهش آمار طلاق و کمک به زوجین برای تصمیم گیری آگاهانه ایفا می کند. مدت اعتبار این گواهی معمولاً محدود است و زوجین باید پس از دریافت آن، در اسرع وقت نسبت به ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی اقدام نمایند. در غیر این صورت، ممکن است گواهی منقضی شده و نیاز به طی مجدد فرآیند مشاوره باشد که این امر موجب تأخیر در روند طلاق خواهد شد.

گواهی عدم بارداری و گواهی دوشیزگی

ارائه گواهی عدم بارداری برای زوجه، یکی از الزامات قانونی برای ثبت رسمی طلاق در دفترخانه است و معمولاً پس از صدور گواهی عدم امکان سازش توسط دادگاه، از زوجه درخواست می شود. این گواهی توسط پزشک متخصص زنان یا پزشکی قانونی صادر می شود و تأیید می کند که زوجه در زمان اجرای صیغه طلاق، باردار نیست. علت این الزام، رعایت مقررات شرعی و قانونی مربوط به عده طلاق و تعیین تکلیف وضعیت فرزند احتمالی است. بارداری زوجه، مانع طلاق نیست، اما نحوه اجرای صیغه طلاق و آغاز عده را تحت تأثیر قرار می دهد.

گواهی عدم بارداری، معمولاً جزو مدارکی نیست که در مرحله اولیه ثبت دادخواست به دادگاه ارائه شود، بلکه در مرحله نهایی و پس از صدور حکم دادگاه، برای ثبت در دفترخانه ازدواج و طلاق مورد نیاز است. این گواهی تضمین می کند که حقوق جنین و فرزند آینده رعایت شده و هیچ ابهامی در خصوص نسب وجود نخواهد داشت. عدم ارائه این گواهی در زمان مقرر، می تواند مانع از ثبت طلاق در دفترخانه شود و فرآیند را به تعویق بیندازد.

در موارد خاصی که زوجه مدعی دوشیزه بودن (باکره بودن) است، به ویژه در طلاق های دوران عقد که رابطه زناشویی اتفاق نیفتاده است، ارائه گواهی دوشیزگی از پزشکی قانونی الزامی است. این گواهی برای تعیین نوع طلاق (طلاق بائن غیرمدخوله) و تأثیر آن بر میزان مهریه (نصف شدن مهریه) اهمیت دارد. همانند گواهی عدم بارداری، این مدرک نیز معمولاً در طول فرآیند دادرسی و به دستور قاضی، از زوجه درخواست می شود و نیازی به ضمیمه کردن آن به دادخواست اولیه نیست. قاضی پس از بررسی پرونده، در صورت لزوم، برگه معرفی نامه به پزشکی قانونی را صادر خواهد کرد.

وکالتنامه وکیل دادگستری

در بسیاری از پرونده های طلاق توافقی، زوجین یا یکی از آن ها ترجیح می دهند با استفاده از خدمات وکیل دادگستری، فرآیند را تسهیل کنند. در صورتی که هر یک از زوجین یا هر دو، برای پیگیری پرونده وکیل اختیار کرده باشند، ارائه وکالتنامه رسمی وکیل به دادگاه، از مدارک ضروری محسوب می شود. وکالتنامه، سندی است که به وکیل اجازه می دهد تا به نمایندگی از موکل خود، تمامی مراحل قانونی از جمله ثبت دادخواست، حضور در جلسات مشاوره، شرکت در جلسات دادگاه و امضای توافقنامه را انجام دهد.

وکالتنامه باید به صورت محضری تنظیم شده و حاوی اختیارات کامل وکیل برای پیگیری امور مربوط به طلاق توافقی باشد. ذکر جزئیاتی مانند حق سازش، حق رجوع به دادگاه، حق دریافت گواهی عدم امکان سازش و حق ثبت طلاق در دفترخانه، برای وکیل ضروری است تا بتواند بدون نیاز به حضور موکل، تمامی مراحل را به سرانجام برساند. ارائه وکالتنامه معتبر، به دادگاه اجازه می دهد تا به درخواست وکیل رسیدگی کرده و روند پرونده را تسریع بخشد.

استفاده از وکیل در طلاق توافقی، می تواند مزایای متعددی داشته باشد. وکیل با آگاهی کامل از قوانین و رویه های قضایی، می تواند توافقنامه طلاق را به گونه ای تنظیم کند که از نظر حقوقی جامع و بدون نقص باشد و تمامی حقوق طرفین را پوشش دهد. همچنین، حضور وکیل می تواند به کاهش تنش میان زوجین کمک کند، زیرا مذاکرات و پیگیری های قانونی توسط نماینده حقوقی انجام می شود. در برخی موارد، حتی بدون حضور فیزیکی زوجین در تمامی مراحل، وکیل می تواند فرآیند را به طور کامل پیش ببرد که این امر برای زوجینی که در خارج از کشور هستند یا امکان حضور مداوم در دادگاه را ندارند، بسیار کمک کننده است.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی

مراحل کلی طلاق توافقی

فرآیند طلاق توافقی، اگرچه ساده تر از طلاق از یک طرف است، اما شامل گام های مشخصی است که زوجین باید به ترتیب آن ها را طی کنند. شناخت این مراحل، برای برنامه ریزی و آمادگی لازم جهت تسریع در روند جدایی ضروری است. این مراحل از ثبت اولیه درخواست تا ثبت نهایی طلاق در دفترخانه را در بر می گیرد.

ثبت نام در سامانه ثنا

اولین گام برای هرگونه اقدام قضایی در ایران، از جمله ثبت دادخواست طلاق توافقی، ثبت نام در سامانه ابلاغ الکترونیک قضایی (ثنا) است. سامانه ثنا، بستری برای دریافت ابلاغیه های قضایی به صورت الکترونیکی است و تمامی افراد حقیقی و حقوقی که قصد طرح دعوا یا دفاع در مراجع قضایی را دارند، ملزم به ثبت نام در آن می باشند. این ثبت نام شامل احراز هویت و دریافت کد کاربری و رمز عبور است.

زوجین باید هر کدام به صورت جداگانه در این سامانه ثبت نام کنند. این کار می تواند به صورت حضوری در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی یا به صورت آنلاین از طریق وب سایت قوه قضائیه انجام شود. پس از تکمیل ثبت نام و دریافت اطلاعات کاربری، تمامی ابلاغیه ها، وقت های رسیدگی و آرای صادره از دادگاه، به صورت الکترونیکی از طریق این سامانه به اطلاع طرفین خواهد رسید. عدم ثبت نام در سامانه ثنا، مانع از ادامه فرآیند خواهد شد، زیرا ابلاغ اوراق قضایی به صورت فیزیکی به دلیل حجم بالای پرونده ها دیگر مرسوم نیست.

مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی و ثبت دادخواست

پس از ثبت نام در سامانه ثنا و تهیه تمامی مدارک مورد نیاز (شناسنامه، کارت ملی، سند ازدواج، توافقنامه طلاق)، زوجین یا وکلای آن ها باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی در سراسر کشور مراجعه کنند. در این دفاتر، دادخواست طلاق توافقی به صورت رسمی ثبت می شود. این دادخواست باید شامل اطلاعات هویتی زوجین، مشخصات فرزندان (در صورت وجود)، جزئیات توافقات صورت گرفته در خصوص مهریه، نفقه، حضانت و سایر مسائل باشد.

کارشناسان دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، مدارک ارائه شده را بررسی کرده و پس از اطمینان از کامل بودن آن ها، دادخواست را ثبت و کد رهگیری پرونده را به متقاضیان ارائه می دهند. هزینه ثبت دادخواست نیز در همین مرحله پرداخت می شود. پس از ثبت، پرونده به صورت الکترونیکی به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع داده می شود تا مراحل بعدی رسیدگی آغاز شود. اهمیت این مرحله در آن است که شروع رسمی فرآیند قضایی از همین نقطه است و هرگونه نقص در مدارک یا دادخواست می تواند منجر به ارجاع پرونده و تأخیر در رسیدگی شود.

ارجاع به مرکز مشاوره خانواده و دریافت گواهی

همانطور که پیشتر نیز اشاره شد، پس از ثبت دادخواست در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، پرونده به یک مرکز مشاوره خانواده ارجاع داده می شود. این مرحله اجباری است و زوجین باید در جلسات مشاوره شرکت کنند. هدف اصلی این جلسات، تلاش برای حل اختلافات و ایجاد صلح و سازش میان طرفین است. تعداد جلسات مشاوره و مدت زمان آن، بسته به نظر مشاور و وضعیت پرونده متفاوت است، اما معمولاً چندین جلسه به طول می انجامد.

پس از اتمام جلسات مشاوره، در صورتی که مشاوران تشخیص دهند که امکان ادامه زندگی مشترک وجود ندارد و طرفین بر طلاق مصر هستند، گواهی عدم امکان سازش صادر می شود. این گواهی، مدرکی حیاتی است که باید به دادگاه خانواده ارائه شود. در غیر این صورت، دادگاه به پرونده رسیدگی نخواهد کرد. این مرحله، با وجود اینکه ممکن است زمان بر باشد، اما نقش مهمی در کاهش طلاق های شتاب زده و فراهم آوردن فرصتی برای بازنگری در تصمیم جدایی ایفا می کند و همچنین از نظر قانونی یک پیش نیاز اساسی است.

رسیدگی در دادگاه خانواده و صدور گواهی عدم امکان سازش

پس از دریافت گواهی عدم امکان سازش از مرکز مشاوره، پرونده به دادگاه خانواده ارجاع داده شده و برای آن وقت رسیدگی تعیین می شود. زوجین یا وکلای آن ها باید در تاریخ و ساعت مقرر در جلسه دادگاه حضور یابند. در این جلسه، قاضی دادگاه، توافقنامه طلاق که توسط زوجین تنظیم شده است را به دقت بررسی می کند تا از جامعیت آن و عدم مغایرت با قوانین و موازین شرعی اطمینان حاصل کند. قاضی همچنین از زوجین در مورد جزئیات توافقات، به ویژه در مورد مهریه، نفقه، حضانت و ملاقات فرزندان، سوالاتی خواهد پرسید.

در صورتی که توافقات مورد تأیید قاضی قرار گیرد و ایشان احراز کند که رضایت زوجین برای طلاق قطعی و بدون اجبار است، گواهی عدم امکان سازش صادر خواهد شد. این گواهی، به منزله تأیید نهایی دادگاه بر توافقات زوجین و اجازه قانونی برای ثبت طلاق است. گواهی عدم امکان سازش، دارای اعتبار سه ماهه از تاریخ صدور است. در طول این مدت، زوجین باید برای ثبت رسمی طلاق به دفترخانه مراجعه کنند. اگر در این بازه زمانی اقدام نشود، گواهی از اعتبار ساقط شده و لازم است مجدداً مراحل مربوط به دریافت این گواهی از ابتدا طی شود، که این امر مستلزم صرف زمان و هزینه اضافی خواهد بود.

ثبت طلاق در دفترخانه رسمی

آخرین مرحله در فرآیند طلاق توافقی، ثبت رسمی آن در یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق است. پس از دریافت گواهی عدم امکان سازش از دادگاه، زوجین یا وکلای آن ها باید ظرف مهلت سه ماهه اعتبار گواهی، به دفترخانه مراجعه کنند. در این مرحله، علاوه بر گواهی عدم امکان سازش، ارائه مدارک هویتی (شناسنامه و کارت ملی) و گواهی عدم بارداری برای زوجه (و در صورت لزوم گواهی دوشیزگی) الزامی است.

سردفتر، پس از بررسی مدارک و اطمینان از صحت آن ها، صیغه طلاق را جاری کرده و طلاق را به صورت رسمی در دفترخانه ثبت می کند. ثبت طلاق در شناسنامه زوجین نیز در همین مرحله انجام می شود. با ثبت رسمی طلاق، رابطه زوجیت به طور کامل و قانونی پایان می یابد. انتخاب دفترخانه برای ثبت طلاق به عهده زوجین است و می توانند به هر دفترخانه رسمی ازدواج و طلاق در سراسر کشور مراجعه کنند. این گام، به منزله اتمام فرآیند قانونی طلاق توافقی است و بدون آن، حتی با وجود گواهی دادگاه، طلاق به طور رسمی محقق نشده است.

در نهایت، تمامی مراحل و مدارک ذکر شده، برای اطمینان از رعایت حقوق طرفین و انطباق فرآیند با قوانین جاری کشور طراحی شده اند. آگاهی از این جزئیات و همکاری زوجین در ارائه به موقع و صحیح مستندات، می تواند به یک جدایی مسالمت آمیز و کم تنش کمک کند. در مواردی که زوجین در خارج از کشور اقامت دارند، می توانند با اعطای وکالتنامه رسمی به وکیل در ایران، مراحل را از طریق وکیل پیگیری نمایند.

از مجموع:۱ نفر میانگین امتیاز داده شده ۵

در حال ثبت رای