علت و درمان ناخن جویدن کودکان

اختلال و مشکل ناخن جویدن عمداً در دوران کودکی آغاز می‌شود و تا چهار یا پنج سالگی رفتار طبیعی خلقی می‌شود. به تدریج با افزایش سن نیز معمولاً از میزان و شدت آن کاسته می‌شود. این مشکل در سنین زیر سه تا چهار سال به ندرت دیده می‌شود و سن اوج آن یازده، تا دوازده سالگی است و در بین پسران بیش از دختران شایع است.

معمولاً کودک در حال تنش و ناراحتی و استرس به این عمل دست می‌زند که منبع اصلی ناراحتی‌های او نیز عمداً وضعیت و مشکلات خانواده و پس از آن مدرسه است اساساً بین ناخن جویدن و احساس ناامنی و اضطراب رابطه وجود دارد در صورت بروز ناراحتی شدید ناخن جویدن نیز شدت می‌یابد مطالعات نشان می‌دهد کودکانی که ناخن می‌جوند به خصوص آنها که دارای نشانهای دیگر عصبی مانند : تیک، بی توجهی، لکنت و مانند آنها هستند در مقایسه با کودکانی که به این رفتار مبتلا نیستند در کار مدرسه ناموفق تر خواهند بود. ناخن جویدن با انگشت مکیدن فرق دارد ناخن جویدن وسیله ای برای کاهش فشار درونی است و در بزرگسالی هم وجود دارد و با اضطراب و تنش همراه است، در حالی که مکیدن انگشت تقریباً یک عادت دوره کودکی است و با لذت و آرامش توأم است.

علائم و نشانه‌های ناخن جویدن : ناخن جویدن علائم و نشانه‌های متعددی دارد بروز علائم در پسران بیشتر از دختران است و با افزایش سن از میزان و شدت آنها کاسته می‌شود و برخی علائم عبارت است از : بی حوصلگی،احساس ناآرامی وناامنی، انقباض غیرارادی آروارها،تیک، بی قراری، بی حرکتی، اختلال خواب، نگرانی، ترس، شب ادراری، دندان قروچه، خشم، خود بینی، زود رنجی، بی اشتهایی، اختلال در ناخن ها، پنهان کردن ناخن ها از دیگران گاهی خون آمدن از ناخن ها و خرابی دندانهای جلو.

علل ناخن جویدن : علل ناخن جویدن در افراد مختلف، متفاوت است، برخی از این علت عبارت است از : احساس نا خشنودی، ونگرانی، اختلافات وکشمکشهای خانوادگی، فشارها و نگرانی‌های درونی، احساس ناامنی، محرومیت، تربیت نادرست، اختلالات شخصیتی،خود آزاری، یادگیری و تقلید از دیگران و یا اطرافیان، کمبود محبت، رابطه نامطلوب کودک و مادر، ضعف جسمی وکمبود ویتامین، توقع بیش ازحد والدین ازکودک، مشاهده فیلم‌ها و صحنه‌های وحشتناک، نکوهش و انتقاد مستمر از کودک.

برخی از شیوه‌های درمانی :

ستایش و تقویت و تشویق رفتارهای مناسب کودک، افزایش اعتماد به نفس کودک، بر قراری رابطه دوستانه، تحت فشار قرار دادن کودک، افزودن بر آگاهی فرد در مورد مضرات ناخن جویدن، مشغول نگه داشتن کودک به نقاشی یا نوشتن و بازی کردن،تغییر وضعیت محیطی، صحبت از وقایع خوشایند و شادی‌آور در حضور کودک و رفع ناراحتی ها ونگرانی‌های کودک، بر طرف کردن علل نا امنی در کودک در رفع این حالت مؤثر است.

متأسفانه نگرشهای منفی گونه و تردید آمیز والدین و شیوه‌های بر خورد آنان با ناخن جویدن کودکان غالباً آسیب زا است و موجب تداوم بیشتر آن می‌شود.

در درمان افراد ابتلا به ناخن جویدن، اساس کاهش اضطراب است. در این راستا تصحیح رابطه والدین با کودک بسیارلازم و ضروری است. می‌توان به درمان جو یاد داد که مزایای ترک ناخن جویدن را نوشته و آن را هنگام خواب در حالت آرامش مرور کند، همچنین استفاده از روشهای آرام سازی به طور مداوم به کاهش سطح اضطراب کودک کمک کرده و در نهایت مشکل ناخن جویدن رفع می‌شود.