تبخال یک عفونت ویروسی شایع است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان سالانه درگیر میکند. باعث زخم های دردناک و ناراحتی های عاطفی می شود. عفونت توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود که به دو شکل اصلی وجود دارد: ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 (HSV-1) و ویروس هرپس سیمپلکس نوع 2 (HSV-2). یک تصور غلط رایج این است که آنتی بیوتیک ها می توانند تبخال را درمان کنند. اما این باور نادرست است. آنتی بیوتیک ها عفونت های باکتریایی را هدف قرار می دهند، در حالی که تبخال توسط یک ویروس ایجاد می شود.
این مقاله انواع مختلف تبخال را بررسی می کند، توضیح می دهد که چرا آنتی بیوتیک ها بی اثر هستند، و درمان های مناسب برای تبخال، به ویژه تبخال تناسلی را برجسته می کند. همچنین در مورد درمان های جایگزین، درمان های طبیعی و روش های تغییر در سبک زندگی که ممکن است به مدیریت شیوع تبخال کمک کند، بحث خواهد کرد.
زمان مطالعه:
دقیقهبروز رسانی:
۱۴۰۳-۱۱-۲۷- آشنایی با تبخال: انواع، علائم و انتقال 1. HSV-1 (هرپس دهان) 2. HSV-2 (تبخال تناسلی) فرق تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟
- چرا آنتی بیوتیک ها برای تبخال موثر نیستند؟
- درمان های موثر برای تبخال 1. داروهای ضد ویروسی
- درمان های جایگزین و حمایتی 1. درمان های طبیعی 2. اصلاح سبک زندگی 3. درمان های بدون نسخه و موضعی
- جلوگیری از انتقال تبخال
- تاثیر روانی و عاطفی تبخال
آشنایی با تبخال: انواع، علائم و انتقال
تبخال به دو نوع اصلی تقسیم می شود که هر کدام علائم و روش های انتقال مشخصی دارند.
1. HSV-1 (هرپس دهان)
-
HSV-1 در درجه اول باعث تبخال یا تاول های تب در اطراف دهان و لب ها می شود.
-
همچنین می تواند منجر به تبخال چشمی شود که بر روی بینایی تاثیر می گذارد و به طور بالقوه باعث مشکلات تاری در دید می شود.
-
این ویروس بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم مانند بوسیدن، ظروف مشترک یا لمس بزاق آلوده منتشر می شود.
-
در حالی که HSV-1 اغلب با تبخال دهان همراه است، همچنین می تواند از طریق تماس دهان و تناسلی باعث تبخال تناسلی شود.
(برای اطلاعات بیشتر درباره تبخال تناسلی اینجا کلیک کنید).
2. HSV-2 (تبخال تناسلی)
-
HSV-2 در درجه اول باعث ایجاد زخم ها و ضایعات در ناحیه تناسلی و مقعدی می شود.
-
انتقال از طریق تماس جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی صورت می گیرد.
-
بسیاری از افراد مبتلا به HSV-2 ممکن است شیوع های مکرری را تجربه کنند که با علائمی مانند خارش، سوزش، زخم های دردناک، علائم شبیه آنفولانزا و تورم غدد لنفاوی مشخص می شود.
-
در برخی موارد، افراد ممکن است بدون علامت باشند اما همچنان می توانند ویروس را به شرکای جنسی منتقل کنند.
فرق تبخال تناسلی و زگیل تناسلی چیست؟
یکی از سوالات رایجی که ذهن بیماران را درگیر می کند، است که تفاوت زگیل و تبخال تناسلی چیست؟ از تفاوت هایی که می توان برای تشخیص دقیق به آنها مراجعه کرد شامل موارد زیر هستند:
-
عامل ایجاد تبخال ویروس هرپس است در صورتی که دلیل ایجاد زگیل ویروس اچ پی وی HPV می باشد.
-
تبخال ها ظاهری آبکی دارند در صورتی که زگیل ها گوشتی هستند.
-
تبخال اکثرا روی پوست نواحی تناسلی ایجاد می شود در صورتی که زگیل ها می توانند داخل نواحی تناسلی واژن و مقعد به وجود بیایند.
چرا آنتی بیوتیک ها برای تبخال موثر نیستند؟
آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های باکتریایی با هدف قرار دادن رشد و تکثیر باکتری ها طراحی شده اند. از آنجایی که تبخال یک عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها هیچ تاثیری روی ویروس ندارند. تفاوت های کلیدی بین باکتری ها و ویروس ها توضیح می دهد که چرا آنتی بیوتیک ها در برابر تبخال بی اثر هستند:
-
باکتری ها میکروارگانیسم های تک سلولی هستند که به طور مستقل تولید مثل می کنند و می توانند توسط آنتی بیوتیک ها از بین رفته یا مهار شوند.
-
ویروس ها به سلول های میزبان حمله می کنند و درون آن ها تکثیر می شوند و هدف قرار دادن آن ها را بدون آسیب رساندن به سلول های میزبان دشوار می کنند.
با وجود این، برخی افراد به اشتباه معتقدند که آنتی بیوتیک ها می توانند به درمان شیوع تبخال کمک کنند. تنها سناریویی که ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود، عفونت باکتریایی ثانویه مانند عفونت پوستی ناشی از زخم های تبخال باز است.
درمان های موثر برای تبخال
اگرچه تبخال قابل درمان نیست، اما چندین داروی ضد ویروسی می توانند به مدیریت عفونت، کاهش علائم، جلوگیری از شیوع و کاهش خطر انتقال کمک کنند.
1. داروهای ضد ویروسی
-
آسیکلوویر (زویراکس): یکی از قدیمی ترین و پرمصرف ترین داروهای ضد ویروسی برای تبخال است. در اشکال خوراکی، موضعی و داخل وریدی موجود بوده و به کاهش شدت و مدت شیوع بیماری کمک می کند.
-
والاسیکلوویر (Valtrex): یک پیش داروی آسیکلوویر است که با دوزهای کمتر اثرات طولانی تری را ارائه می دهد. معمولا هم برای درمان و هم برای درمان سرکوب استفاده می شود.
-
فامسیکلوویر (فامویر): یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی موثر است که می تواند طول مدت علائم را کاهش داده و به شیوع مجدد بیماری کمک کند.
این داروها را می توان به عنوان درمان اپیزودیک (در صورت بروز علائم مصرف می شود) یا به عنوان درمان سرکوب کننده (که روزانه برای کاهش دفعات شیوع و خطر انتقال مصرف می شود) استفاده کرد.
درمان های جایگزین و حمایتی
در حالی که داروهای ضد ویروسی موثرترین درمان برای تبخال هستند، برخی از افراد روش های جایگزین را برای تسکین علائم و پیشگیری از شیوع آن بررسی می کنند.
1. درمان های طبیعی
-
مکمل های لیزین: برخی از مطالعات نشان می دهد که لیزین، یک اسید آمینه، ممکن است با مهار تکثیر ویروس، به کاهش دفعات شیوع تبخال کمک کند.
-
بادرنجبویه: حاوی خواص ضد ویروسی است و ممکن است به تسکین تبخال و تسریع بهبودی کمک کند.
-
آلوئه ورا: ژل آلوئه ورا که به دلیل اثرات ضد التهابی و تسکین دهنده اش شناخته شده است، می تواند به کاهش ناراحتی و بهبود زخم های تبخال کمک کند.
-
روغن درخت چای: یک ضد عفونی کننده طبیعی است که ممکن است به خشک کردن ضایعات تبخال و کاهش تحریک کمک کند.
2. اصلاح سبک زندگی
مدیریت استرس بسیار مهم است، زیرا استرس یک محرک رایج برای شیوع تبخال است. تمرین هایی مانند مدیتیشن، یوگا و ورزش می تواند به کاهش سطح استرس کمک کند.
حفظ یک رژیم غذایی سالم و غنی از غذاهای تقویتکننده سیستم ایمنی، مانند میوهها، سبزیجات و پروتئینهای بدون چربی، ممکن است از توانایی بدن برای مبارزه با عفونتها حمایت کند.
خواب کافی و هیدراته ماندن نیز می تواند به عملکرد بهتر سیستم ایمنی و شیوع کمتر بیماری کمک کند.
اجتناب از محرک های شناخته شده، مانند قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، برخی مواد غذایی (مانند غذاهای حاوی آرژنین بالا، مانند آجیل و شکلات) و مصرف الکل، می تواند به مدیریت شیوع بیماری کمک کند.
3. درمان های بدون نسخه و موضعی
برخی از کرمهای موضعی مانند دوکوسانول (Abreva)، ممکن است به تسریع روند بهبودی تبخال کمک کنند.
مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به کاهش درد و ناراحتی مرتبط با زخم های تبخال کمک کنند.
کمپرس خنک کننده یا کیسه یخ می تواند تورم را کاهش دهد و خارش یا سوزش را تسکین دهد.
جلوگیری از انتقال تبخال
از آنجایی که تبخال بسیار مسری است، انجام اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم است:
-
رابطه جنسی ایمن داشته باشید: استفاده از کاندوم و سد دهانی می تواند به کاهش خطر گسترش تبخال تناسلی کمک کند، اگرچه محافظت کاملی ایجاد نمیکند.
-
از تماس مستقیم در طول شیوع بیماری اجتناب کنید: در صورت وجود زخم های فعال از بوسیدن، ظروف مشترک یا انجام فعالیت جنسی خودداری کنید.
-
از درمان سرکوب کننده استفاده کنید: برای افراد مبتلا به شیوع مکرر، داروهای ضد ویروسی روزانه می تواند احتمال انتقال به شرکا را کاهش دهد.
-
به شرکای جنسی اطلاع دهید: ارتباط باز و صادقانه با شرکا در مورد وضعیت و خطرات تبخال می تواند به آنها در تصمیم گیری آگاهانه در مورد سلامت جنسی کمک کند.
تاثیر روانی و عاطفی تبخال
تشخیص تبخال می تواند از نظر احساسی چالش برانگیز باشد و منجر به احساس شرم، اضطراب یا افسردگی شود. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که تبخال یک بیماری شایع است که ارزش یا روابط فرد را تعیین نمی کند. در میان گذاشتن این عارضه با کسانی که به آنها اعتماد دارید و مطمئن هستید در روحیه شما اثر مثبت می گذارند، می تواند مفید باشد.

نظرات کاربران
سلام به شما کاربر محترم وبسایت پرشین لیدی، خیلی خیلی خوشحال میشیم اگر نظر خودتون رو درباره مقاله بالا برای ما بنویسید. اما لطفا از موارد زیر پرهیز کنید.