رابطه جنسی و رابطه زناشویی چند روز یکبار مناسب و کافی است؟
رابطه جنسی و رابطه زناشویی چند بار در هفته می تواند نیاز زوجین را تامین کند؟
ما اغلب بر این باوریم که داشتن یک زندگی و رابطه زناشویی خوشایند و رضایت بخش بستگی به تعداد دفعات رابطه جنسیندارد ولی از انجایی که داشتن یک رابطه جنسی سالم و صحیح بنا به خواسته ی زن و مرد در فراهم کردن شرایط مهم و مورد نیاز سلامت جسمی و روحی لازم است پس نمی توان نقش و تاثیر مثبت آن را نادیده گرفت.
برخی پزشکان و روانشناسان معنقدند که برقراری ارتباط همانند مصرف 8 لیوان آب در طول روز برای سلامت زن و مرد نیازی حیاتی است اما چه میزان و چند بار در طول هفته داشتن یک رابطه جنسی سالم زناشویی مورد نیاز بدن زن و مرد است و میتواند تضمین کننده سلامت روان و بخشی از جسم انها باشد.
ساری کوپر ، متخصص روانشناس و یک درمانگر جنسی بعد از مطالعات بسیار در این زمینه نظر خود را در این رابطه اینطور منتشر کرد که ” بر اساس نیاز روانی و جسمی زوجین برقراری رابطه جنسی 2 الی 3 بار در طول هفته می تواند مناسب ترین تعداد دفعات برقراری رابطه زناشویی باشد. البته این دفعات مربوط به شرایط معمولی است و دفعات برقراری ارتباط جنسی و زناشویی در اوایل ازدواج – دوران بارداری و بعد از زایمان کاملا متفاوت و به طبع کمتر و بیشتر خواهد بود.
منبع : نمناک
آیا دفعات برقراری روابط زناشویی حد خاصی دارد؟
این سوال برای بسیاری از زوجها مطرح است اما پیش از پاسخ به آن لازم میدانم در مورد باور نادرستی که متاسفانه بسیار هم شایع است، توضیح دهم؛ متاسفانه اغلب زن و شوهرها تصور میکنند که معنی رابطه زناشویی فقط انجام نزدیکی است درحالی که این تفکر باعث میشود زوج نهتنها خود را از لذت سایر تعاملهای جنسی بهخصوص جنبههای عاطفی آن محروم کنند، بلکه اگر به هر دلیل برای هرکدام عذری ایجاد شود (از انواع بیماری تا شرایطی کاملا طبیعی مثل دوران قاعدگی) رابطه زناشویی آنها تعطیل میشود و این بهخصوص در درازمدت، برای زندگی زناشویی مفید نیست.
وقتی از رابطه زناشویی صحبت میشود، منظور انواع تعامل ممکن بین دو طرف است که میتواند از یک معاشقه ساده بدون نیت رسیدن به ارگاسم تا رفتار جنسی توام با اوج لذت جنسی برای یکی یا هر دو طرف یا در نهایت همراهی آن با نزدیکی جنسی باشد. در مورد تعداد دفعات برقراری رابطه زناشویی نیز برداشتهای نادرست بسیاری وجود دارد که همکاران ما در بخش سلامت و همچنین رسانههای معتبر و مسوولیتپذیر باید برای اصلاح آنها تلاش کنند.
اما در مقاله ای دیگر دکتر فیسچ می گوید:
نیاز زن و مرد برای برقراری و داشتن رابطه جنسی در سن دهه 20 یک تا سه روز یکبار است و این در دهه 30 در برخی از زوجین افزایش و در برخی با کمی کاهش مواجه خواهد شد. این درحالی است که این نیاز با توجه به طبع و مکانیسم طبیعی بدن زن و مرد می تواند متفاوت باشد ولی در هر حال به طور متوسط برقراری رابطه جنسی 3 بار در هفته بهترین و مناسب ترین میزان رابطه زناشویی برای داشتن و کسب سلامت روحی و روانی و البته سلامت جسمی می باشد.
پروفسور فیسچ در مصاحبه با Nerve.com گفت:در برقراری رابطه زناشویی و کسب رضایت از یک رابطه جنسی سالم اولین نکته کیفیت است و کمیت در مرحله بعدی قرار خواهد گرفت. به طوری که شاید زوجینی که هفته ای 4 مرتبه رابطه جنسی برقرار می کنند به اندازه ی زوجینی که هفته ای 2 بار یک رابطه زناشویی با کیفیت دارند از رضایتمندی و سلامت روحی و روانی برخوردار نباشند.
اما بطور کلی، دفعات روابط زناشویی به نیازهای طرفین بستگی دارد و ممکن است یک زوج 30 ساله با 2 بار برقراریرابطه در هفته نیازهایشان برطرف شود ولی زوج 30 ساله دیگر با ماهی یکبار رابطه نیازهایشان برطرف شود.
برخلاف تصور عام، رابطه جنسی هیچگونه اثر سوئی بر بدن ندارد و این باور که هر بار رابطه زناشویی باعث مصرف هزاران کالری انرژی و از بین رفتن مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی از بدن میشود، کاملا نادرست است. 60 درصد حجم منی ترشحات پروستات و حدود 400 درصد بقیه ترشحات کیسه منوی است که فاقد هر نوع ویتامین، کلسیم و… است. عدهای حتی پا را از این فراتر گذاشته و بر این باورند که نزدیکی باعث پوکی استخوان و کاهش دید میشود که به هیچوجه صحت ندارد. اما با این حال گاهی دفعات روابط جنسی و درخواست از طرفین به میزانی است که باعث ایجاد مشکل در زندگی روزمره میشود. در این موارد است که تعدد روابط مشکلساز میشود، آن هم نه مشکلات جسمی، بلکه مشکل در رابطه با همسر، کارهای روزمره و شاید هم آثار سوءروانی. به همین دلیل در مواردی که میل جنسی زیاد است (و مرضی هم نیست) با توجه به تجربههای به دست آمده باید به 2 نکته مهم توجه داشته باشید؛ معمولا علاقه یا نیاز جنسی زوجها کاملا با هم منطبق نیست و درمواردی که این نداشتن تطابق اندک است، طرفین با تعدیل در میل جنسی به حالت تعادل میرسند و زن و شوهر بدون مشکل در کنار هم زندگی و نیازهای جنسی همدیگر را برطرف میکنند ولی مشکل زمانی ایجاد میشود که این نداشتن تطابق زیاد باشد. مثلا مرد یا زنی تمایل داشته باشد 3-2 بار در روز رابطه برقرار کند ولی همسرش حتی تمایل به برقراری یکبار رابطه در ماه هم نداشته باشد. در این موارد مشکلات پیچیده میشود و حتی کار به جدایی میکشد. به همین دلیل توصیه میشود قبل از ازدواج از میزان نیازهای جنسی همدیگر برآوردی دقیق داشته باشید.
تعدد روابط زناشویی ضرری متوجه زوج نمیکند؟
به عنوان یک قاعده کلی، در صورتی که ممنوعیت پزشکی وجود نداشته باشد (که موارد آن بسیار محدود و تشخیص آن نیز فقط با پزشک معالج است)، دفعات برقراری رابطه زناشویی هیچ محدودیت خاصی ندارد و هیچکس نمیتواند برای آن عدد و رقم، تواتر یا کمیت خاصی تجویز کند اما در مواردی مثل الگوی رفتار جنسی وسواسی یا اعتیاد به روابط جنسی (که ماهیت مورد دوم هنوز هم مورد مناقشه است)، استثناء وجود دارد و باید بهوسیله متخصصان، بهخصوص روانپزشکان، بررسی و پیگیری شود.
پس این باور که یک زوج طبیعی باید هفتهای یکبار رابطه زناشویی داشته باشند، چندان درست نیست؟
تمایل به برقراری رابطه زناشویی در افراد مختلف متفاوت است و نمیتوان گفت برقراری چه تعداد رابطه زناشویی در یک زمان معین نشانه طبیعی بودن همسران است. گاهی همکاران زوجهایی را برای درمان به کلینیک ارجاع میدهند چون مثلا فقط ماهی یک بار رابطه دارند! ولی در بررسیهای انجامشده، معلوم میشود هیچ اختلال عملکردی وجود ندارد و هر دو طرف هم از زندگی جنسی و عاطفی خود راضی هستند. طبیعی است که ما هم جز دادن اطمینان به آنها که همه چیز عادی است، هیچ مداخله دیگری را صلاح نمیدانیم.
برخی مردها معتقدند رابطه زناشویی انرژی زیادی از آنها میگیرد، این تصور درست است؟
نه! درواقع یکی از دلایلی هم که باعث میشود موضوع دفعات رابطه زناشویی در اذهان اهمیت ویژهای پیدا کند، باورهای غلط درخصوص انرژی لازم برای این فعالیتها و احتمال ضعیفشدن بنیه و توان عمومی فرد است.
یکی از چیزهایی که افراد در مطبها و کلینیکها درخواست میکنند، تجویز دارو یا مکملهای غذایی برای تقویت بنیه عمومی یا جنسی برای خود یا شریک زندگی شان است. بهنظر میرسد باورهای قبلی رایج در جامعه، در کنار تبلیغات وسیع در خصوص محصولاتی با این ویژگی، به فراگیر شدن این تصور غلط کمک کردهاند، بهخصوص در مورد مردان، چون فعالیت جنسی به خروج فرآوردهای از بدن منجر میشود که از دیرهنگام به مفاهیمی همچون انرژی حیاتی یا مایع حیاتبخش و… منتسب میشده است و این، باور اینکه روابط زناشویی توانایی جسمی بالایی میطلبد، بسیار تقویت کرده است.
درحالی که برخلاف تصور رایج، روابط زناشویی چندان فعالیت سنگینی محسوب نمیشود. اگرچه میزان مصرف انرژی در جریان این رابطه به عواملی همچون نوع، مدت و شدت فعالیتهای مختلف و جثه فرد بستگی دارد ولی مطالعههای مختلف نشان میدهند با وجود تنوع روابط، دامنه مصرف انرژی در مراحل مختلف یک ارتباط ۳۰ دقیقهای، بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلوکالری است (از یک رابطه ملایم تا رابطهای بسیار فعال).
این اعداد وقتی بیشتر مفهوم پیدا میکنند که بدانید یک فنجان بستنی وانیلی بهطور متوسط ۳۰۰ کیلوکالری انرژی دارد، یعنی انرژی لازم برای دو بار برقراری ارتباط زناشویی کاملا فعال!
چه زمانی زیادهروی در این رابطه نوعی بیماری به شمار میرود؟
فعال بودن از لحاظ جنسی نهتنها ضرری ندارد بلکه با افزایش سن اهمیت خاصی نیز پیدا میکند. زنده و با طراوت نگهداشتن رابطه زناشویی در سنین بالاتر نهتنها به حفظ کیفیت زندگی و سلامت روان و حفظ صمیمیت زوج کمک میکند، بلکه از لحاظ بیولوژیک نیز کارکرد و سلامت اندامهای تناسلی در هر دو جنس با فعالیت جنسی مستمر تا سنین بالاتری تضمین میشود.
آیا داشتن رابطه زناشویی کوتاهمدت، ناامیدکننده است؟
این مساله هم یک باور غلط دیگر است. همانطور که گفته شد برای یک رابطه زناشویی موفق حداکثر یا حداقل زمان تعریف نشده است. برخی افراد فقط زمان بین دخول تا انزال را درنظر میگیرند و در صورت کوتاه بودن این فاصله میگویند مرد دچار انزال زودرس است در حالی که نوازش و بوسه نیز جزیی از رابطه زناشویی محسوب میشود.
از سوی دیگر این مدت زمان صرف شده نیست که اهمیت دارد بلکه میزان رضایت زوجین از رابطه مهم است. بنابراین اگر زوجی با «رضایت هر دو طرف» در تمام ایام هفته فعالیت جنسی دارند و از این رابطه لذت میبرند، هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهیم آنها را از این الگوی رفتاری نهی کنیم.
گاهی فقط یکی از طرفین میل زیادی به داشتن رابطه زناشویی دارد یا در مورد زمان انجام رابطه اختلاف سلیقه دارند…چه توصیهای به این زوجها میتوان داشت؟
اگر تمایل و نیاز جنسی یک طرف بیشتر است، شریک زندگی او میتواند با ارتقای دانش و مهارتهای جنسی و حتی بدون نیاز به انجام نزدیکی، به این نیاز پاسخ دهد چون میزان میل و نیاز جنسی نیز مثل بسیاری از متغیرهای انسانی دیگر از یک فرد به فرد دیگر و حتی در مقاطع زمانی متفاوت در یک فرد متفاوت خواهد بود.
توصیه میشود دو نفر که کاندیدای ازدواج با یکدیگر هستند، در مورد بسیاری از مسائل از جمله دیدگاه خودشان درباره روابط زناشویی و اهمیتی که در زندگی مشترک برای این موضوع قائل هستند، صحبت کنند، ولی در بهترین حالت هم نیاز و تمایل جنسی زوج همیشه کاملا همخوانی ندارد.
در مواجهه با این مساله، همانند بسیاری از موضوعات دیگر، زن و شوهر باید به یک تعامل سازنده دست یابند؛ بهنحوی که احساس نکنند مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند و از سوی شریک زندگی، تحتفشار هستند. بهعلاوه درخصوص درخواستهای جنسی، زن و شوهر باید صمیمانه گفتوگو کنند و خواستههای خود را با یکدیگر در میان بگذارند.
مثلا هنوز بسیاری از خانمها از اینکه پیشنهاد دهنده شروع رابطه زناشویی باشند، اکراه دارند یا آن را صحیح نمیدانند در حالی که چنین تصوری اصلا درست نیست و برخی مردان توقع چنین رفتاری را دارند بدون آنکه به آن هیچ اشارهای بکنند. چنین تعاملی در مورد سایر متغیرهای ممکن مثل زمان رابطه، مکان آن و نوع رفتارها و همچنین موقعیتهای ممکن برای برقراری رابطه زناشویی باید وجود داشته باشد.
اتفاقا با بهره بردن از همین متغیرها میتوان با وجود گذشتن سالها از زندگی مشترک، از یکنواختی و سرد شدن رابطه پیشگیری کرد. زوجی که به دنبال خوشبختی هستند، باید برای رسیدن به آن هر کدام به نیازهای طرف مقابل احترام بگذارند. در صورت محققشدن این شرایط، عملا به نیازها و خواستههای خود نیز دست یافتهاند. صدالبته چنین تعاملی همراه با حسننیت با آنچه عدهای به شکل کاسبکارانه در زندگی به دنبال آن هستند، تفاوت دارد.
منبع : pezeshkan.org
میزان برقراری رابطه جنسی از نظر اسلام
از نظر اسلام، دفعات همبستری با همسر، محدودیتی ندارد و تعداد دفعات نزدیکی به میزان میل جنسی و رضایت طرفین رابطه بر می گردد. اما بصورت معمولی به تعداد کمتر از ۲ بار در ماه سردی جنسی و به میزان بیشتر از ۱۰ بار در ماه حرارت جنسی گفته می شود. یک یا دوبار در هفته میزان متعادل رابطه جنسی است .
البته این میزان زمانی مطرح است که مدت زمان قابل توجهی از شروع زندگی مشترک گذشته است و زوجین به یک شناخت از میزان تمایل، نیاز و توانایی خود در مسائل جنسی رسیده و با تفاهم به یک ثبات رفتار جنسی دست یافته اند، چرا که معمولا زوجین در ابتدای زندگی مشترک بیش از زمانهای دیگر با مساله جنسی درگیر بوده و چه بسا تا هفته ای چندین بار نیز رابطه داشته باشند و این طبیعی است.
از لحاظ علمی یک رابطه جنسی معمولی، معادل یک ساعت پیاده روی با سرعت متوسط و یک رابطه جنسی پرحرارت، معادل ۱۵۵ دقیقه دویدن بروی دستگاه ترد میل(دو ثابت) می باشد، یعنی تقریبا ۲۰۰ کالری انرژی می سوزاند . رابطه جنسی یک فعالیت بدنی-روانی است که تقریبا تمام اعضای بدن انسان را درگیر می کند و به همین دلیل است که انجام مکرر و با فاصله کم آن، که مانع استراحت و جبران انرژی می باشد، برای بدن انسان مضر میباشد. امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: حلالی لذت بخش تر از همبستر شدن با همسر نیست، ولی زیاده روی در این امر نارواست، میانه روی در آمیزش سلامت آدمی را می افزاید و عمر را زیاد می کند (۱). همچنین آن حضرت می فرمایند: من اراد البقاء و … فلیقل غشیان النساء، کسی که عمر بیشتری می خواهد، باید با همسرش کمتر آمیزش کند (۲).
زیاده روی در انجام مقاربت می تواند آسیب ها و آثار بدی برای فرد و همچنین خانواده داشته باشد، که در ادامه به برخی از این آسیب ها از نگاه برخی صاحب نظران پزشکی قدیم و جدید می پردازیم:
بوعلی سینا می گوید : منی، مایه حیات و قوت جان شماست. پس در جماع رعایت حد اعتدال باید کرد .
کثرت جماع باعث کاهش طول عمر و سستی بدن می شود . افراط در جماع در هر حال مضرترین چیز هاست، خصوصا هنگامی که پی در پی باشد چرا که باعث ضعف مغز، قلب، کبد، قوا، اعصاب، بینایی، معده، کلیه، مثانه و تپش قلب و درد کمر و باسن، سیاتیک، نقرس و امثال این ها می گردد . همچنین سبب کاهش توان و ضعف اعصاب و حدوث امراضی مانند ام اس، فلج، رعشه، لقوه، تشنّج، ضعف قوه هاضمه و ضعف سایر قوا می شود. علت این امر، آن است که بدن برای تولید منی مراحل زیادی طی کرده و قوای زیادی صرف کرده است . همچنین کثرت جماع به چشم آسیب میرساند .
پژوهش ها نشان می دهد افزایش فعالیتهای جنسی برای قلب مردان مضر است .
اگر تعداد دفعات رابطه جنسی افزایش یابد میزان اسپرم در هر بار انزال کاهش می یابد و اگر این میزان که بطور معمول بین ۴۰ تا ۶۰۰ میلیون اسپرم در هر میلی لیتر مایع منی است، به کمتر از بیست میلیون اسپرم برسد می تواند در زمینه باروری ایجاد مشکل کند و در صورتی میزان اسپرم طبیعی می شود و فرد قدرت باروری به دست می آورد که چند روز رابطه جنسی انجام نشود ؛ در حقیقت وجود چند روز استراحت در بین رابطه های جنسی موجب جبران انرژی از دست رفته و بازسازی بدن می گردد.
منابع :
۱٫ شیخ حر عاملى، وسائل الشیعه إلی تحصیل مسائل الشرعیّه ، دوره ۲۰ جلدی، چ بیروت، ج ۱۴، ص ۹۶٫
۲٫ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، مؤسسه آل البیت، قم،دوره ۲۹ جلدی، ، ج ۲۰، ص ۲۴۲، ۱۴۰۹ ه. ق
جالب بود
مرسی