زمان مطالعه:
دقیقهبروز رسانی:
۱۴۰۳/۰۹/۱۸خلاصه و مفید بخوانید :
برای عشق واقعی، سه عنصر صمیمیت، تعهد و تمایلات جسمانی لازم است، اما تعادل نداشتن این عناصر هفت نوع عشق را شکل میدهد. طبق مدل اشترنبرگ، عشق کامل تنها حالتی است که هر سه عنصر به بهترین شکل وجود دارند، اما حفظ آن دشوار است. انواع دیگر مانند عشق سودایی (بدون تعهد و صمیمیت)، عشق توخالی (فقط تعهد) یا عشق رمانتیک (صمیمیت و تمایلات بدون تعهد) نیز وجود دارند. عشق واقعی شامل تعادل عاطفی، مسئولیت و حمایت دوجانبه است و خوشبختی معشوق را اولویت میدهد. اما این نوع عشق، نادر و وابسته به غلبه بر خودخواهی است.
برای رسیدن به یک عشق واقعی باید 3عنصر صمیمیت، تعهد و تمایلات جسمانی به اندازه کافی وجود داشته باشد. اما چون معمولا این اندازه کافی یافت مینشود، بسته به بالا و پایین بودن هر کدام از این سه عنصر، هفت الگوی عشقی به دست میآید.
«رابرت اشترنبرگ» در سال 1987میلادی این مدل از عشق واقعی و حواشی آن درست کرد. الگوهایی که فقط بعضیهایشان به عشق واقعی نزدیکند.
«رابرت اشترنبرگ» در سال 1987میلادی یک مدل از عشق واقعی و حواشی آن درست کرد.
آخر تحقیقات رابرت هم این شد که برای رسیدن به یک عشق واقعی باید 3عنصر صمیمیت، تعهد و تمایلات جسمانی به اندازه کافی وجود داشته باشد. اما چون معمولا این اندازه کافی یافت مینشود، بسته به بالا و پایین بودن هر کدام از این سه عنصر، هفت الگوی عشقی به دست میآید.
الگوهایی که فقط بعضیهایشان به عشق واقعی نزدیکند. مثلاً مردی 90درصد جذابیت دارد، 5درصد تعهد و 5درصد صمیمیت؛ در مقابل زنی که 20درصد جذابیت دارد، 70درصد تعهد و 10درصد صمیمیت؛ این دو نفر دچار مشکلات کلینیکی میشوند.
1- مهر و دوستی: مدل مهر و دوستی مدل بیدردسری است. در این مدل احساس تعلق، نزدیکی و صمیمیت به وفور یافت میشود. ولی چیزی که هست اینکه از تعهد دراز مدت، شوق یا گرایشات جسمانی خبری نیست.
2- عشق سودایی: عشق سودایی شاید وحشتناکترین مدل عشق باشد. در این مدل نه صمیمیت وجود دارد، نه تعهد، نه نزدیکی. هر چه که هست مربوط به همان نگاه اول است. اصلا این مدل به عشق در نگاه اول هم معروف است. مدلی که اگر سریع تغییر شکل ندهد، به همان سرعتی که به وجود آمده محو میشود.
3- عشق توخالی: گاهی عشقهای قوی و درست و حسابی به دلایل مختلف به عشقهای بیمحتوایی تبدیل میشوند که اسمشان را گذاشتهاند عشق تو خالی. در این مدل تعهد سر جایش باقی میماند اما مهر و صمیمیت و تمایلات جسمانی وجود ندارد. همان سه عاملی که به وجود آورنده عشق بود.
4- عشق رمانتیک: بالاخره رسیدیم به مدل لیلی و مجنون. در عشق رمانتیک آن سه عامل به وفور یافت میشود. تعهد هم که سر جای خودش است و «همه چی آرومه».
5- عشق مشفقانه: این هم مدل بدی نیست. لااقل آبروریزی نیست. در این مدل معمولا شوق و گرایشات جسمانی از بین رفته است، ولی مهر و محبت شدید بین دو طرف وجود دارد. این مدل مخصوص کسانی است که میخواهند عمری را با هم بگذرانند ولی گرایش جسمانی به هم ندارند. عشق میان اعضای یک خانواده هم از همین مدل است.
6- عشق سطحی و کورکورانه: این مدل با تابلوترین اسم ممکن، اصلا مدل خوبی نیست. عشقی که نتیجه گردبادی از گرایشات جسمانی و تعهدات دراز مدت است. در این مدل صمیمیت وجود ندارد و دو نفر، دوستان هم نیستند و فقط تعهد و غریزه است که عاشق و معشوق را به هم نزدیک کرده است.
7- عشق کامل: این از آن مدلهایی است که به محض آمدن اسمش، همه اصرار دارند، در صورت رویت سلام آنها را هم به این مدل نازنین برسانید. نوع کامل عشق که در آن صمیمیت و تعهد و تمایلات جسمانی در شرایط اکازیون قرار دارند. البته نگهداری این مدل عشق هم برای خودش مصیبتی است و باید حسابی حواس دو طرف به تغییر شکل احتمالی مدل رویایی جمع باشد.
کاملترین عشق
عشق کامل به عبارتی یک رابطه عاقلانه – عاشقانه است که در آن محاسبات عقلانی به همراه گرایش های عاطفی وجود دارد. یعنی عشق عقل را کامل می کند و عقل، حمایتگر عشق است اما این رابطه، با حذف یکی از این دو عنصر ادامه پیدا نخواهد کرد.
عشق حقیقی در ابتدا بدون کشش جنسی ایجاد میشود و جالب اینکه حتی بالاترین کشش جنسی هم اگر بدون عشق واقعی باشد، بیفرجام خواهد بود. باید بدانید عشقی پابرجاست که تعادلی صحیح از همه احساسات و عواطف باشد.
برای کاملتر شدن احساس عاشقی میتوان به حس مسوولیت و حمایت دوجانبه هم اشاره کرد که اگر این حس قوی باشد، شخص تا حدی به طرف مقابل علاقهمند است و گاهی باوجود میل شدید واقعی و قلبی خود از سر راه طرف کنار کشیده و فقط از شادی او شاد میشود . یعنی خوشبختی خود را در خوشبختی معشوق میبیند، بهدور از هرگونه خودخواهی. که البته خیلی نادر پیش میآید زیرا انسانها بهصورت فطری حب ذات را به هر چیزی ترجیح میدهند.
ممنون از مطالب مفیدتون.
خوب بود ممنون_مطالب جالبی یود
مطالبتون عالی بود.به نظر من عشق واقعی پایبند به عشقه.نه هوس بازی.
درود بر شما که چنین مطالب مفید میذلرید
salam o kasteh nabashid khedmat modiriyate mohtaram site va mamnoun be khatere matalebe khoubo amouzandatoun.man mitounam imale shakhsiton ro azatoun bekham?azatoun rahnamaee mikham kheyli mohemo hayatiye.mamnoun misham
درود بر شما. سپاسگذارم. بله در منوی “درباره من” برای ارتباط با مدیریت ایمیلم رو قرار دادم
ضمن تشکر از مدیر سایت بابت این مطلب
به نظر من عشق واقعی موقعی هست که مرد از خودش مردانگی نشون بده و وظایف خودشو انجام بده و زن هم وظیفه خودش رو به عنوان یک زن نشون بده که این جا ما آدما با مشکل روبرو میشیم چون هر طرف دنیای خودشونو دارن یعنی من فکر میکنم که دارم وظیفه مردانگیم رو انجام دادم ولی همسر بنا به شرایطی که باعث یکسری انتظارات شده رفتای متناقص رو میبنه. پس داشتن درک یکی از ملزومات عشق واقعییه . ما وقتی زندگی رو شروع میکنیم یک سطح انژییه اولیه داریم. نداشتن هر عنصر یا کافی نبودنش باعث کم شدن سطح انزی میشه
خواهش میکنم خیلی لطف کردید که نظر دادید . صد در صد درک متقابل و مسئولیت پذیری خیلی توی روابط مهمه. فقط متوجه نشدم منظورتون از “انژییه” یا ” انزی” چی هست.
همون انرژی هستش
بسیار عالی و خوب فقط کاری که میتوان کرد ان است بگو ییم خسته نباشید خدا قوت و دستتان درد نکند
مرسی . با لطف شما و دیدگاهایی که می فرستید خستگی نمیاد سراغم
ضمن تشکر از مدیر سایت بابت این مطلب
از نظر من عشق واقعی عشقیه که صمیمت، تعهد و تمایلات جسمانی در هر دوطرف وجود داشته باشه نه اینکه در یکی کم و در دیگری زیاد باشه. اگر یکطرفه باشه اون میشه یه رابطه ساده یا یه عشق خیالی.
امیدوار همه کسای که عاشق یا معشوقه میشن ، قدر طرف خودشون رو بدونن چون ممکنه سالهای سال حسرت عشق واقعی روی دلشون بمونه
خواهش میکنم. بله شما درست می فرمایید