نقش شیکر ارلن بالن در پیشرفت دارورسانی هدفمند

نقش شیکر ارلن بالن در پیشرفت دارورسانی هدفمند

دارورسانی هدفمند یا Drug Delivery یک روش نوین برای انتقال داروهای به ارگان هدف است.وقتی دارو دقیقا در عضو هدف یا دارای بیماری به اصطلاح آزاد شود، نه تنها تاثیر بیشتری روی درمان بیماری می گذارد، بلکه در اثرات مخرب یا Side Effect روی بقیه اعضای بدن، جلوگیری می شود. به عنوان مثال داروهای شیمی درمانی که داروهایی بسیار قوی هستند، دارای اثرات جانبی شدیدی هستند که برای بیماران باعث بروز درد و مشکلات سخت می شوند. با استفاده از دراگ دلیوری می توان این اثرات را تا حد بسیار زیادی کاهش داد و تقریبا از بین برد. پژوهشگران شیمی در آزمایشگاه ها با شبیه سازی شرایط محیطی بدن و با استفاده از دستگاه شیکر ارلن بالن عملیات Load و Release داروها را روی بسترها انجام می دهند و نتایج را بررسی می کنند.

دارورسانی یا دراگ دلیوری چیست؟

به طور کلی دارورسانی شامل روش هایی است که برای انتقال ترکیبات دارویی به داخل بدن به نوعی که فقط عضوی خاص را تحریک به پاسخ و درمان کند، گفته می شود. این فرآیند با نوعی طراحی می شود تا اثربخشی دارو را با اطمینان از انتقال آن به محل دقیق بدن که می تواند بیشترین تأثیر را داشته باشد، به حداکثر برساند.

لازم به ذکر است که در حالت سنتی و رایج درمان های دارویی، اثر بخشی یک دارو به عوامل مختلفی دوز مناسب، روش وارد کردن دارو به بدن مانند خوراکی، استنشاقی، تزریق وریدی و فرمولاسیون برای انتقال و توزیع دارو در بدن، بستگی دارد.

هدف یک سیستم دارورسانی کارآمد، بهینه سازی درمان است. در واقع در این روش اطمینان حاصل می شود که ماده موثره دارویی در محل صحیح و در زمان و غلظت مناسب، آزاد شود و عمل کند.این رویکرد جدید، نقش مهمی در کاهش چشمگیر عوارض جانبی و افزایش کارایی کلی درمان در پزشکی و دارودرمانی مدرن ایفا می کند.

نقش شیکر ارلن بالن در پیشرفت دارورسانی هدفمند

نقش مهم شیکرهای ارلن بالن آزمایشگاهی در آزمایشات دارورسانی

در حوزه پژوهش های دارویی، خصوصا زمینه تخصصی Drug Delivery، استفاده از شیکرهای ارلن بالن دیجیتال که با نام شیکرهای اوربیتالی نیز شناخته می شوند، بسیار مهم و ارزشمند است. این دستگاه ها با شبیه سازی محیط پویایی که مولکول های دارویی در بدن با آن ها مواجه می شوند، نقش مهمی در پیشرفت تحقیقات در این حوزه ایفا می کنند. این شبیه سازی در واقع می تواند، تا حد زیادی به صورت دقیق، نشان دهنده غلظت و مقدار رهایش ماده موثره دارو در شرایط فیزیولوژیک بدن است.

البته مهم است بدانید که شبیه سازی شرایط فیزیولوژیک بدن شامل هر دو عمل فیزیکی و شیمیایی است. عامل فیزیکی به کمک شیکر ارلن بالن دیجیتال و عامل شیمیایی نیز با قرار دادن دارو در محلول هایی مشابه شرایط بدن است، تسهیل می شود. شرایط شیمیایی شامل pH و تاثیر سایر مواد شیمیایی موجود در آن ارگان خاص و غلظت آن ها است.

نقش شیکر ارلن بالن در پیشرفت دارورسانی هدفمند

توانایی کنترل دقیق سرعت لرزش در شیکر ارلن بالن، به پژوهشگران این امکان را می دهد که حرکات بدن و نحوه جریان سیالات زیستی بدن مانند خون یا لنف، شبیه سازی و اتفاقات واقعی داخل بدن را تقلید کنند. این قابلیت به ویژه هنگام ارزیابی پایداری و نرخ انحلال فرمول‌های دارویی جدید مفید است و دانشمندان را قادر می‌سازد تا مکانیسم انتقال دارو را برای عملکرد بهینه اصلاح کنند. در نهایت با پیش بینی اتفاقاتی که بعد وارد شدن دارو به بدن و عمل کردن آن در عضو هدف اتفاق می افتد، می توانند بازدهی کلی سیستم نوین دارورسانی را ارزیابی کنند تا وارد تست های بیشتر شود.

کاربردهای شیکر ارلن بالن در بارگذاری (Loading) و رهایش (Releasing) دارو

شیکرهای اوربیتالی در آنالیز سیستم های دارورسانی با تسهیل کردن مراحل بارگذاری و رهایش دارو از بست حامل، نقش پررنگی دارند. ایجاد برهمکنش های فیزیکی یا شیمیایی (با توجه به نوع دارو و ویژگی های بستر حامل) با کمک شیکر آزمایشگاهی انجام می شود. شیکر آزمایشگاهی با به هم زدن محلول ها در سرعت و حالتی ثابت، کمک به ایجاد محیطی کاملا همگن می کند و در طول زمان مشخصی (که ابن زمان به پارامترهای مختلفی وابسته است)، با حداکثر راندمان عملیات لود دارو انجام می شود.

در ادامه این فرایند و پس از بارگذاری دارو و اندازه گیری های کمی، رهایش دارو نیز به کمک شیکر ارلن بالن انجام می شود. با این تفاوت که در رهایش دارو، با استفاده از محلول هایی خاص، شرایط شیمیایی عضو خاص شبیه سازی شده است. علاوه بر این دارویی که روی بستری حامل قرار گرفته است باید با شکسته شدن پیوندها، در محلول رها شود. حرکت دوار شیکر به همگن نگه داشتن محلول کمک می کند. در فرایند رهایش، سینتیک واکنش ها که نشان دهنده چگونگی و سرعت آزاد شدن دارو در محیط است نیز، اهمیت پیدا می کند. پژوهشگر می تواند از نزدیک شاهد انجام این واکنش ها باشد تا شرایط دقیق و تکرارپذیر را برای سیستم، ایجاد کند.

چگونه دارورسانی می تواند درمان بیماران را بهبود بخشد؟

پاسخ به این سوال است که انگیزه کافی برای ادامه راه و پژوهش های بیشتر در این زمینه را میسر می کند. پیشرفت سیستم های دارورسانی با بهینه سازی اثربخشی درمانی داروها، مزایای قابل توجهی را برای مراقبت از بیمار ارائه می دهد.

این سیستم‌ها کنترل دقیق محل و زمان انتشار دارو در بدن را امکان‌پذیر می‌سازند، بنابراین دسترسی زیستی و تأثیر درمانی دارو را به حداکثر می‌رسانند و در عین حال عوارض جانبی را به حداقل می‌رسانند. نوآوری‌ها در Drug Delivery می‌تواند منجر به فرمولاسیون‌هایی شود که به دوز کمتری نیاز دارند، پروتکل های درمانی را ساده‌تر می‌کنند و به طور قابل‌توجهی درمان بیمار را بهبود می‌بخشند. این موضوع برای بیمارانی که تحت درمان های طولانی قرار می گیرند و این نوع درمان ها بر زندگی روزمره آن ها تاثیر بسیار منفی دارد، کاملا ملموس است.

علاوه بر این، سیستم‌های دارورسانی هدفمند این پتانسیل را دارند که مستقیماً داروها را به عضو آسیب‌دیده منتقل کنند و به طور قابل‌توجهی اثربخشی درمان را افزایش داده و قرار گرفتن سایر اندام ها در معرض خطرات احتمالی دارو را به صفر نزدیک کنند.پژوهش ها در این حوزه هنوز بسیار جدید هستند و نیاز به مطالعات آزمایشگاهی و بالینی ادامه دار، دارند. اما آنچه از نتایج به چاپ رسیده امروز مشخص است، افق روشنی است که دیده می شود.